Niemand die mij kent, niemand die weet hoe ver ik ga.
En fok wat iedereen zegt, nu ken ik nog maar één weg.
Het komt niet 'wel goed', het gaat niet 'over', 'voorbij'.
Met beide ogen, bloeddoorlopen.
Komt het...
Einde in zicht, geen vuil aan de lucht.
Wordt het eindelijk stil? Met mezelf in de aanslag.
Wat 't ook is, een zwaktebod of een uitvlucht.
Noem 't wat je wil, 't is geen schreeuw om aandacht.
Niemand die mij kent, niemand die weet hoe fucking ver ik ga.
Wie of wat ben ik of zie je, goddammit?
Met mezelf in de knoop, met de rest overhoop.
Met m'n eigen ogen, wagenwijd open.
Maar ik trap er toch in.
En langzaam komt het fokking...
Einde in zicht, geen vuil aan de lucht.
Wordt het eindelijk stil? Met mezelf in de aanslag.
Teruggebracht tot een klein bericht op maandag.
Noem 't wat je wil, 't is geen schreeuw om aandacht.
Laat me gaan, laat me gaan...In godsnaam, laat me achter.
Laat me begaan, laat me begaan...Ik stop niet, motherfucker.
Laat me gaan, laat me gaan...Niemand houdt mij tegen.
Laat me los, laat me los...
'k Heb mijn zegen, het is mijn leven.
Je dronken wijsheden, wat kan het mij schelen?
Het blijft steken, want het is te laat.
Laat me...
En niemand weet hoe ver ik ga.
En niemand weet hoe ver ik ga.
En niemand weet hoe fucking ver ik ga.
En niemand weet hoe ver ik ga.
Niemand die mij kent.
Blackened hardcore with the sheer heady power of stadium crust and the glacial melodies of second-wave black metal. Bandcamp New & Notable Oct 10, 2023